کد مطلب:106869 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162

حکمت 169











[صفحه 572]

(بدی را از دل دیگران به وسیله ی كندن آن از قلب خود، درو كن). بیشتر مواردی كه بدی در دل دشمن پیدا می شود به دلیل این تصور و گمان است كه دشمن بدی او را در دل پنهان ساخته و همین تصور و گمان ناگزیر برخاسته از ظاهر حركات دشمن و سخنانی است كه گاه و بی گاه از زبان او درباره ی خود شنیده، تا وقتی كه دشمنی و بدخواهی او را در دل دارد، اما وقتی كه دشمنی و بدخواهی پنهانی را از دل محو كرد، نشانه های زبانی و صوری آن نیز از بین می رود و بدین وسیله تصور دشمنی كمرنگ شده و بدبینی دشمن نسبت به كار او كاهش می یابد و همواره به نبودن چنان نشانه ها و قرینه های حالی و یا مقالی كه از او بروز می كرد، پایداری می كند تا این كه آن بدگمانی به طور كامل از بین می رود. لفظ حصد را برای نابود ساختن دشمن استعاره آورده است به ملاحظه شباهتی كه دشمن در فزونی گرفتنش به وسیله آن قراین از جانب دشمن و گستردگی اش و همچنین كاستی و نابودی اش به نابودی آن قراین به زراعت دارد.


صفحه 572.